Ovanti vertelt in onderstaande tekst direct uit eigen ervaring. Hoe hij zich heeft voorbereid, zodat bevrijding door Genade kon plaatsvinden. Hierbij maakt hij zich bekend als volledig Gerealiseerde, die heeft moeten leren hoe hij ons onderricht kan geven en wat het nut van het onderricht van andere Verlichte Meesters hierbij is. En wat het belang van Kracht is, die ontstaat uit het doen van de praktijk. Een beknopt maar helder overzicht van wat Ovanti ons te bieden heeft.
Tosho
Ontwikkel kracht
Je geest drijft je voortdurend aan tot activiteiten. Onophoudelijk slaat het je met de zweep van denken en voelen. Zelfs meditatie.
Wat als die geest bewust wegvalt? Dan is er samadhi.
Maak een einde aan je meditatie. Zolang je nog mediteert is er een mediteerder. Samadhi is t geval als de meditatie en mediteerder verdwijnen. Het is totaal moeiteloos. Op dat moment wordt de wil uitgeschakeld en is er alleen maar vrede en gelukzaligheid.
Mediteer veel en langdurig. Doe de IK BEN praktijk. Als je gelukzaligheid en vrede wil ervaren moet je naar binnen duiken.
Concentratie, Meditatie en Samadhi zullen dan in elkaar overgaan.
Met het uiterlijke is het niet anders dan met het innerlijke. Wil je de vruchten plukken dan moet je aan de slag. Inspanning loont: dat geldt op alle gebieden. Ook als je niets wil bereiken, doe dan geen moeite. En als je NIETS wil bereiken DOE DAN GEEN MOEITE ...
Afleiding wordt overwonnen door concentratie. Niet door van alles te verwijderen. Niet alleen blijf je zo bezig. Ook is t zo dat als je uit die setting bent, je geen kracht hebt de impulsen te weerstaan.
Zij die voortdurend toegeven aan alles wat ze horen en denken, worden zwak.
KRACHT is goed voor alles. Zowel voor innerlijke en uiterlijke zaken.
Het is te zien aan alles hoeveel KRACHT men heeft ontwikkeld. Aan de Stilte, de gedachten, de overtuigingen, t lichaam, de activiteiten, de werken, de contacten ... et cetera.
Ontwikkel KRACHT.
Door van alles te moeten en te geloven en iemand te zijn verzwakt men zich.
Het innerlijk is gebaseerd op KRACHT en de wereld op MACHT ... als je KRACHT ontwikkelt is dat een wijze om in contact te komen met dimensies die een bron zijn van KRACHT, inspanningsloos. Tot je dat niet kan moet je concentreren en mediteren en in velden van Jnani's zijn zodat je gesterkt wordt in je positie.
Uiterlijk is KRACHT ook handig. Zo zullen je inspanningen lonen waar anderen niet bij betrokken zijn om uiterlijke doelen te bereiken als je daar iets wil; MOTIVATIE + KENNIS + KRACHT = RESULTAAT ...
Bezittingen, rijkdom hebben t gevaar in zich de mens verwaand en lui te maken of hun kracht uit te putten doordat men voortdurend bezig is met bezit en behoud.
Men verslapt door na vele inspanningen het bereikte te hebben behaald. Het grote vermogen dient men echter altijd te leren dienen. De KRACHT van het bereiken geeft motivatie en houdt de mens scherp.
Er zijn echter een heel scala aan bereikbare doelen die met MACHT te maken hebben. In alle sociale dynamieken speelt dat een rol. In alle relaties. MACHT is iets goeds. Het is een middel, hoe gebruik je het. Als goede mensen macht krijgen gebeuren er goede dingen. Als slechte mensen macht krijgen slechte dingen. Status, uiterlijk, geld, invloed, schoonheid, bezit, zelfbeeld, communicatie, mensenkennis, vaardigheden, lichaamstaal, kleding, leeftijd... het is allemaal gebied van macht. Sommige mensen hebben al de rillingen van t woord macht, terwijl ze zelf niet inzien dat ze voortdurend met macht bezig zijn. Om dingen te bereiken in de wereld moe je vaak samenwerken. KRACHT is echter iets heel anders. Hoe KRACHTIGER je wordt hoe minder je je laat oppeuzelen door macht, je dit hele spel doorziet en waar nodig gebruik van maakt. ZELFREALISATIE ligt volledig in het gebied van KRACHT, t maakt je totaal onafhankelijk, zelfs van t universum.
----
Op de lerarenstoel gaan zitten is niet zo handig. Het getuigt altijd van ego en de schuld geven. Als er een iemand weet wat je nodig hebt is het de leraar wel. In plaats daarvan slaat men wijze raad in de wind en gaat men vervolgens zeggen wat de leraar zou moeten doen in zo'n geval. Het is worst case. Je bent dan nog bezig met de juiste setting scheppen om überhaupt les te kunnen geven. Die mensen weten t allemaal zo goed, daarom hebben ze ook zoveel problemen en zie ik ze niet meer terug. Als je te veel ego hebt zul je sowieso nooit een leraar vinden, maar slechts iemand die je bevestigt en vertroetelt. Je zoekt dan geen leraar, maar een oppas.
----
Voor mij was er eerst de dood. De bovenaardse bevrijding. En daarna volgde direct de aardse bevrijding. Eerst het PARABRAHMAN en daarna de lucht van eeuwige eindeloze vrijheid terwijl t lichaam gewoon opereert in de wereld.
Moet ieder door de doodsangst heen? Je gaat er niet doorheen. Jij bent beperking. Jij bent die angst. Op het moment dat je loslaat word je de eindeloze zee en lost t universum op in jou. Dan ben je PARABRAHMAN.
'Je' gaat dus niet door doodsangst. Jij bent juist t probleem. Dat je iets meent te zijn wat je niet bent. Daarom is er zo'n angst.
Bevrijding is een kwestie van Genade. Al wat je kan doen is de juiste voorbereiding treffen.
Voor die tijd had ik al een sterke concentratie en meditatie ontwikkeld, en heel heel nederig en devoot, ook wilde ik alles onder ogen zien en had ik heel veel valse denkbeelden opgegeven. Ook was er al het rusten in Zijn. Ik was niet meer bezig om iets te bereiken. Bovendien was ik al zeer gevoelig en kwetsbaar, ik kon alles al gewoon laten stromen zonder enig oordeel of identificatie. Al dit had mij in de juiste positie gebracht.
Eerst realiseer je BRAHMAN, en blijkt t hele Universum een illusie. En daarna zie je dat t hele Universum ook BRAHMAN is. Zo ging t bij mij althans, voor zover je nog van een mij kunt spreken. Aangezien de woorden 'ik' 'mij' en 'mijn' totaal leeg zijn geworden.
Het is dan ook niet verwonderlijk dat dit in lijn is met de Geschriften van Jnani's. Waarin 'neti - neti' niet dit niet dat en beschouw de wereld als illusie als voorbereiding worden gezien en techniek. Het is precies in lijn met mijn realisaties.
Als je al van tevoren gaat zeggen 'alles is God' dan beschouw je t Universum nog als heel echt. Het klinkt natuurlijk mooi en is ook na de realisatie waar. Toch moet je eerst de totale illusie, t niet bestaan van t Universum realiseren.
Na de bovenaardse realisatie betreedt de mens t Goddelijke Bewustzijn, hoe daar mee te leven is een totaal mysterie, aangezien je opeens een alien bent temidden van bijna 8 miljard mensen. Men kan dan ook in die zin spreken van 'de eenzaamheid van de Verlichting'. Op dat moment kan men in de geschriften, bij de Jnani's, enige vertroosting vinden.
Zelfs onder hen die zich als bevrijd of verlicht te kennen geven zijn er maar heel weinigen die het BRAHMAN kennen. Maar de traditie heeft een hele lijst van ware bevrijde mensen. Allen bezingen en leven de glorie van de Bevrijding. Een Narada, een Kabir, de Rishi's van de Upanishaden ... zo leest de Bevrijde mens deze teksten ter voor en daarna ...
Hoewel er Bevrijding was en ik de processen kenden, was er niet zoiets van 'ah deze techniek leidt tot Bevrijding' Sterker nog er was geen enkel ankerpunt hoe ik ook mijn toestand of de toestand van de ander ook maar op enige manier duidelijk kon maken. De Bevrijde mens begrijpt dus wel t proces, maar kan nog steeds leren hoe mensen bevrijd kunnen worden. Ook dan verdiept men zich in de Geschriften van andere Jnani's ...
Hoewel t een kwestie van Genade is, is een mens niet onmachtig. Het is waar dat Bevrijding je moet overkomen. Maar je kunt wel de voorbereiding treffen. Je moet bij die deur blijven. Als die opengaat en jij bent er niet, dan heb t t gemist.
Is er een 'na bevrijding' en zijn er meerdere stadia der Verlichting?
Het punt is hier t 'point of no return'. Voor de Bevrijding kun je dat eigenlijk niet weten. Het is kennis. Omdat je echt ophoudt kun je geen kennis meenemen. Het is dus niet zo dat je door die deur loopt met: ah ik zal t overleven... want kijk maar een Ovanti, een Ramana, een Ramakrsna is er ook nog. Je weet t niet. En zelfs als je t weet zul je die kennis verliezen.
Als je vertrouwt geef je je over. Maar door je over te geven krijg je juist vertrouwen. Zo is VERTROUWEN een cruciale zaak. Nisargatta zegt veelvuldig: mijn Goeroe zei het, en ik vertrouwde hem'. Zijn vertrouwen was onvoorwaardelijk. En dat deed hem bevrijden.
Het is niet zo dat je niet zou mogen of moeten twijfelen aan de woorden van je Goeroe. Het is geen blind naïef geloof en je zou zo maar eens een verkeerde leraar of Meester kunnen vertrouwen. Maar de cruciale zaak is een eindeloos diep vertrouwen, zodat je je helemaal overgeeft, dat je bereid bent te sterven. Uiteindelijk moet je dood. Er is geen Bevrijding zonder dood. Oké, dit is niet de fysieke dood, maar t zal wel zo voelen ... je bent beperkt. En daar zal niets van overblijven. Je kunt je doodakte al ondertekenen.
Ik zal mijn best doen om zoveel mogelijk mensen naar de Bevrijding te leiden. Zo moet de Goeroe net zo zijn best doen. Dat kan zijn door niets te doen of door confrontaties en eisen. Maar als een Goeroe werkelijk geeft om de Bevrijding van zijn of haar leerlingen, dan moet hij of zij er zoveel mogelijk aan doen. Dit is uiteraard een totale andere handelswijze dan t wereldse en de wegen daarvan zijn ondoorgrondelijk voor gewone en zelfs spirituele mensen.
Tekst van Ovanti uit de Ovanti's vision app
© 2024 Ovanti